Kocamı aldatırken yakalamak için temizlikçi kılığına girdim, ama gerçek daha da kötüydü — Günün Hikayesi

Kocam her cuma geç saatlere kadar çalışmaya başladı, her zaman bir bahane uyduruyordu. Bir gece, telefonu çaldı ve ekranda gördüğüm isim kanımı dondurdu. O anda paspası aldım.

Daniel ve ben eskiden gecelerimizi birlikte geçirirdik. Bilirsiniz, çocuklar uyumuş, siz pijamalarınızı giymiş, o bir kase patlamış mısırla rahat bir battaniyenin altında, ikinizin de beş kez izlediğiniz bir filmi ilk kez izliyormuş gibi yaparsınız.

Şimdi ise yatakta oturmuş, ellerime krem sürüyorum. Yalnız.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

Jason yarım saat önce uykuya dalmıştı. Ve Daniel… Aniden, aşağıdan bir telefon çaldı. Birinci katta bir yerlerden.

Garip. Eğer evdeyse, neden yukarı çıkmıyor?

Ahşap merdivenlerde ses çıkarmamaya çalışarak çıplak ayakla aşağı süzüldüm. Misafir banyosunun ışığı açıktı. Su akıyordu. Ama dikkatimi çeken bu değildi. Telefonun çalmasıydı.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Midjourney

“Jessie arıyor…”

Ekranında, mükemmel dişleri, neşeli at kuyruğu ve okul logolu düğmeli gömleği olan bir kadının fotoğrafı ile birlikte adı parlak bir şekilde yanıp sönüyordu.

Bir saniye… Bu…

Evet. Bu Jason’ın yeni öğretmeni!

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Midjourney

Bacaklarım birdenbire beni tutamayacak kadar güçsüzleşti ve merdivenlere oturdum.

Ciddi misin? Oğlumuzun öğretmeniyle yatıyorsun?

Hatta onun fotoğrafını rehberine kayıt ettirmeye bile cesaret ettin? Bu ne zaman oldu?

Banyo kapısına bakakaldım. Elim yavaşça telefona doğru uzandı.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

Ama… Ben kapıları kıran ya da cinayet çığlıkları atan biri değilim. Hiç öyle biri olmadım.

Hayır. Eğer bir gerçek varsa, onu bulacaktım. Sessizce. Kendi yöntemimle.

***

Her cuma gittiğimiz kafede en iyi arkadaşım Lana’nın karşısında oturuyordum — en azından benim her cuma gittiğim kafede. O günlerde Daniel’ın hiç vakti yoktu. Önümdeki kapuçino çoktan ılık olmuştu. Kaşığım köpüğün içinde dönüp duruyordu.

“Ben… Artık kendimi tanıyamıyorum,” dedim, gözyaşlarımı tutmaya çalışırken sesim titriyordu.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Midjourney

Lana öne eğildi ve nazikçe gözlerini devirdi.

“Hadi ama…”

“Özellikle cuma günleri,” diye ısrar ettim, boğazım düğümlenmişti. ‘Eskiden bizim gecemizdi, hatırlıyor musun?”

“Dur tahmin edeyim. Şimdi hep ’işi var’ deyip geçiştiriyor, değil mi?”

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

İçeceğimden çıkan buhara yavaşça nefes verdim.

“Her cuma. Okul görevi olduğunu söylüyor. Okul sonrası kulübü falan.”

“Ama…

Tereddüt ettim, sonra eğildim. Sesim fısıltıya dönüştü.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Midjourney

“Ama dün… o banyodayken telefonu çaldı. Ve ismi gördüm.”

Lana donakaldı.

“Devam et.”

“Jessie arıyor yazıyordu. Bir fotoğraf vardı. Diş macunu reklamından çıkmış gibi gülümseyen bir kadın. At kuyruğu. Gömleğinde okul logosu vardı.”

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

Durakladım.

“Jason’ın yeni öğretmeni.”

Lana’nın gözleri fal taşı gibi açıldı.

“Hayır.”

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

“Evet.”

Masaya hafifçe vurdu.

“Oh, hayır hayır hayır. Bu sadece okul görevi değil. Bu okul dışı bir olay. Tamam. Bir şeyler yapmalısın.”

“Ben mi?” Köpükle boğulmak üzereydim. ”Lana, Jason’a Noel Baba’nın gerçek olduğunu söylediğimde hala kızarıyorum. Kedime bile yalan söyleyemiyorum, gözlerim doluyor!”

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Midjourney

“Mükemmel. Çünkü yalan söylemen gerekmeyecek. Sadece… biraz temizlik yap.”

“…Ne?”

“Temizlikçilerimizden biri hasta oldu. Okul talepte bulundu. Hizmeti kocam yönetiyor, unuttun mu?

“Evet, ama…”

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

“Ona yerine birini göndereceğimizi söylerim. Yeni biri. Sen.”

Ona aklını kaçırmış gibi baktım.

“Benden temizlikçi mi olmamı istiyorsun?”

“Sadece bir hafta! Sana kılık değiştirmen için bir şey bile vereceğim. Parti peruğum, kırmızı ve kıvırcık. Bir yaka kartı. Kimse seni tanımaz. Şüphe çekmeden casusluk yapma fırsatı.”

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Midjourney

Yarı gülerek, yarı hırıltıyla bir ses çıkardım.

“On beş yıldır evimizin yerlerini siliyorum. Belki de profesyonel olmanın zamanı gelmiştir.”

“Aynen!” Lana göz kırptı. ”Tüm deneyimin var. Sadece yer değiştiriyorsun.”

Beynim çığlık atıyordu.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

Ya biri beni tanırsa? Ya Daniel görürse?

Ya da daha kötüsü…

Görmemem gereken bir şey görürsem?

Uzun bir inilti çıkardım ve başımı ellerimin arasına gömdüm.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Midjourney

“Aman Tanrım. Buna gerçekten inanamıyorum. Jason’ın Paskalya oyununda tavşan kulakları taktığımdan beri başka biri gibi davranmadım bile.”

“Tatlım, o tavşan kulakları efsaneydi. Bu ise? Bu efsanevi olacak.”

Ve işte böylece… “Gerçeği Temizleme Operasyonu” doğdu.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

***

Ertesi sabah, her zamanki gibi kahvaltıyı hazırladım, Daniel’e işim olduğunu yazan bir not bıraktım ve Jason’ı okula götüreceğine güvendim.

Bu sırada, şehrin diğer ucundaki Lana’nın evine koştum. Koridoru taze ütülenmiş çamaşır, kahve ve pahalı hindistan cevizi parfümü kokuyordu.

Ben ise, aynanın karşısında durmuş kendime bakarken sinir kokuyordum.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Midjourney

“Kendime benzemiyorum,“ diye fısıldadım, kırmızı peruğu çekerek. ‘Çökmeden önce üç kez ’sıraya girin!’ diye bağıran bir yemekhane görevlisi gibi görünüyorum.”

“Aynen!” Lana gülümseyerek, büyük beden lacivert üniformamın yakasını düzeltti. “Seninle gurur duyuyorum.”

“Uhh…”

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Midjourney

“Mükemmel kılık değiştirme,“ diye devam etti Lana, göğsüme bir yaka kartı takarak. ‘Kimse temizlik görevlisinden şüphelenmez.”

Aşağıya baktım. Kartta ’Kacey” yazıyordu.

Ayakkabılarım ortopedikti. Eldivenlerim, sanki kimyasal hırsızlık yapmaya hazırlanıyormuşum gibi cebimden dışarı çıkmıştı. Bir sitcom dizisine çıkmak için sadece bir paspas eksikti.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Midjourney

“Kimse beni tanımayacağından emin misin?”

Bu sırada Lana elime bir telsiz sıkıştırdı.

“Tatlım, okul cetveline benziyorsun — herkes görmüştür, ama kimse nasıl bir şey olduğunu hatırlamaz.”

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Midjourney

***

Otuz dakika sonra, arabası okulun arkasında gürültüyle durdu. Sessizlik. Sis. Ve haşlanmış sosislerin hafif kokusu — kafeteryadan geliyor olmalıydı.

“Başarabilirsin,” dedi Lana, sanki beni savaşa gönderiyormuş gibi emniyet kemerimi çözerek.

“Sen Pretty Woman’daki Julia Roberts’sın. Ama kırmızı botların yerine çamaşır suyu ve yedek paspasın var.”

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

“Oh, harika. Pretty Woman’da yer temizleyiciyle.”

“Bir sorun olursa panik düğmesine bas. Ya da kaç.”

Kapıyı açtı ve beni dışarı itti.

“İyi şanslar, Ajan Kacey. Kacey panik yapmaz. Kacey paspas yapar.”

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

***

Okul güvenlik görevlisi başını bile kaldırmadı.

“Yeni misin?”

“Mhm.”

“Personel mikrodalgasını kullanma. Balık kokuyor.”

Harika.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

Kalbim sanki bir banka soymuşum gibi çarpıyordu. Koridorda attığım her adım normalden daha yüksek sesle yankılanıyordu. Bir grup ortaokul öğrencisi yanımdan geçti. Bir kız diğerine eğildi.

“O kim?”

“O bir yalancı…”

Olamaz. Biliyorlar. Hepsi biliyor. Beni görüyorlar.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

Bayılmak üzereydim, arkamı döndüm. Ama o iki kız sadece cips yiyip kıkırdıyorlardı.

“…ve annem patates salatasına kuru üzüm koyuyor. Ona bunun mutfak suçu olduğunu söyledim.”

Oh. Sadece patates salatasına kuru üzüm. Ben değil. Henüz. Paranoya: 1, Gerçeklik: 0.

İç çekip “işime” döndüm.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

***

Daniel’dan hiçbir iz yoktu. Bütün gün.

Son zil çalana kadar. Koridorlar sesler ve sırt çantalarıyla doldu. Bazı çocuklar kulüplere koştu, diğerleri kapıdan dışarı çıktı. Sonra Jason’ı elinde elma çiğneyerek yürürken gördüm. Sağlıklı görünüyordu. Mutlu. Canlı.

Sonra Daniel’ı gördüm. Jason’ın sınıfına doğru gidiyordu. Telefon ekranında diş macunu reklamı gibi gülümseyen Jessie’nin çalıştığı yere.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

Topuklarımı döndürdüm, karnımı içime çektim ve kapısının yanındaki yerin çok kirliymiş gibi yaptım.

Kapı gıcırdayarak açıldı. Jessie’nin sesi şurup gibi dışarı süzüldü.

“Evet, evet… bu gece, her zamanki gibi mi?”

Her zamanki gibi mi?!

Avuç içlerim terledi. Beynim çığlık atıyordu.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Midjourney

İşte bu. İhanet!

Ve sonra…

“Baba?”

Jason!

Oğlum sınıfa girdi.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

“Kalem kutumu unuttum…” diye mırıldandı ve sonra…

Bana baktı. Ben irkildim. Paspasım kaydı.

Sapı peruğuma çarptı ve bir anda o ateş kırmızısı şey yere düştü.

Jason bana bakakaldı.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

Olamaz. Hayır. Hayır, hayır, hayır.

“Anne?!”

Öldüm. Öldüm.

Daniel şaşkınlıkla bana baktı.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

“…Tatlım?”

Şah mat, Kacey.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

Orada duruyordum. Yeni silinmiş zeminde. Yüzüm kıpkırmızıydı. Kalbim, personel tuvaletindeki otomatik el kurutma makinesi gibi çarpıyordu.

Kocam beni aldattı, ama bu komedi filmindeki palyaço bendim.

Ağlamak istedim. Ama gülümsedim.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Midjourney

“Merhaba tatlım! Jason’ı almaya geldim.”

“Garip görünüyorsun.”

“Ben de geliyorum,” diye ekledi Daniel, yaklaşarak.

“Hayır, hayır,” dedim tatlı bir sesle, Daniel’in gözlerinin içine bakarak. ”Sen akşamını geçirmeyi planladığın yerde kal.”

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

Jason’ın elini tuttum ve ikisi de başka bir şey söylemeden dışarı çıktım. Ve ancak kapı arkamızdan kapandığında… gözyaşlarım sonunda akmaya başladı.

Bir aldatıcıyı yakalamaya geldiğimi sanıyordum. Ama sonra olanlara hiçbir şey beni hazırlayamamıştı.

***

Evde, öfkemin doruk noktasına gelmiştim. Ama bunu saklamalıydım, en azından oğlumdan.

“Jason, yarın okulu asabilirsin, ödevlerini de boş ver. Gidip çizgi film izle.”

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

“Anne! Yaşasın!”

“Bu evde dinlenmeyi hak eden biri var,” diye bağırdım ve yukarı çıkarken arkamdan seslendim. ”Ellerini yıka ve kendine krep yap.”

“Tamam!”

Gardırobu açtım ve Daniel’in kıyafetlerini bir yığına atmaya başladım.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

“Kot pantolon. Tatil için olan. Harika! Hadi tatile çık.”

“Çoraplar… Vay canına, çift çift. Bir mucize.”

“Oh, ‘En İyi Koca’ tişörtü mü? Üzgünüm, Bay Marks & Spencer. Bugün ironik havamda değilim.”

Valizi aldım ve aşağıya sürükledim. İkinci valizi verandaya taşırken birden donakaldım.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

Evin önünde bir kız duruyordu. İnce, yaklaşık on yaşında. Omzunda sırt çantası vardı. Saçları düzgün örgüler halindeydi. Sanki sonsuza kadar beklemiş gibi ayak parmaklarının ucunda dönüyordu.

“İyi günler!” diye seslendi, beni fark edince.

“Merhaba…”

“Babamla geldim.”

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

Pardon?!

Neredeyse valizi düşürüyordum. Tam o sırada Daniel arabadan indi.

“Merhaba… Ben, şey… İçeri girebilir miyiz?”

“Neler oluyor? Bu kız kim?”

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Midjourney

Sanki eski arkadaşlarmışız gibi bana gülümsüyordu.

“Benim adım Sofia.”

“O benim kızım,“ dedi Daniel yumuşak bir sesle.

Ona baktım. O da büyük, açık renkli gözleriyle bana baktı. Tıpkı kocamın gözleri gibi. Sonra Jason köşeden başını uzattı.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Midjourney

“Ne oluyor?”

“Bir misafiriniz var,” dedim ona. “Kibar ol. Babanla konuşmamız gerek.”

Sofia’ya döndüm.

“Tatlım, Jason’ın yanına git. Çizgi film izlemek önemli bir iş.”

Onlar ortadan kaybolunca Daniel’e döndüm.

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Midjourney

“Bana hemen söylemeliydin.”

“Biliyorum. Ama korktum. Jessica… Senden önce birlikteydik. Hiçbir şey söylemeden gitti. Şimdi geri döndü.”

“Peki ya sen?”

“Seni kaybetmek istemiyorum. Jessie artık evli. Benden bir şey istemiyor. Sadece… Sofia’nın bir babası olsun istiyor.”

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Pexels

“Herkesin bir geçmişi vardır, Daniel. Ama bu senin geleceğinin bir parçasıysa, Jason’ın kız kardeşini tanımasını istiyorum. Benim gibi, peruklar ve paspaslarla öğrenmesini istemiyorum.”

Daniel nazikçe gülümsedi. “Onu hangi okula kaydedeceğimizi düşünüyorduk. Clara, bunun garip olacağından korkuyordu.”

“Her şey yoluna girecek.”

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Midjourney

Hâlâ çok kızgındım. Ama içten içe rahatlamıştım. Kocamı seviyordum.

“Mutfağa gidiyorum. Çocukların sütü var.”

“Oh… bavul ne olacak?”

“Sen taşırsın. Hayatında bir kez olsun kendi başına bir şey yap.”

Sadece örnek amaçlıdır | Kaynak: Midjourney

Bu hikaye hakkında ne düşündüğünüzü bize yazın ve arkadaşlarınızla paylaşın. Onlara ilham verebilir ve günlerini neşelendirebilir.

Bu hikayeyi beğendiyseniz, şunu da okuyun: Mükemmel komşum arabamı tamir etti, oğlumu kendine hayran bıraktı ve erkeklere olan inancımı geri kazandırdı. Ama ilk randevumuz, eski sevgilimin kapıda beklemesi ve keşke hiç duymamış olmayı dilediğim bir sırla sona erdi. Hikayenin tamamını buradan okuyun.

Bu yazı, okuyucularımızın günlük hayatlarından esinlenerek profesyonel bir yazar tarafından yazılmıştır. Gerçek isimler veya yerlerle herhangi bir benzerlik tamamen tesadüfidir. Tüm görseller sadece örnek amaçlıdır.